ROZWÓD - CO WARTO WIEDZIEĆ

Przesłanki rozwodu.

Sąd orzeka rozwód jeżeli pomiędzy małżonkami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. W praktyce oznacza to, że aby sąd mógł orzec rozwód, wszystkie więzi pomiędzy małżonkami zarówno duchowe, fizyczne jak i gospodarcze muszą zostać zerwane. W odniesieniu do pojęcia trwałości, uznaje się, że rozpad pożycia małżeńskiego jest trwały, jeżeli doświadczenie życiowe pozwala przyjąć, że na tle okoliczności danej sprawy powrót małżonków do wspólnego życia nie nastąpi. Ponadto należy pamiętać, że przesłanki te muszą występować łącznie, co oznacza, że jeśli nastąpi zupełny rozkład pożycia małżeńskiego storn, ale brak będzie przesłanki trwałości, to sąd może zamiast rozwodu orzec separację. Pamiętać należy również, że jeśli wskutek orzeczenia rozwodu miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci rozwód nie może zostać orzeczony. Ta sama sytuacja będzie miała miejsce jeśli orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, np. w przypadku ciężkiej choroby jednego z małżonków, a także gdy rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego, a druga strona się temu sprzeciwia.

Kto i gdzie może złożyć pozew o rozwód.

Każdy z małżonków jest uprawniony do wytoczenia powództwa o rozwód. Pozew rozwodowy należy złożyć do Sądu Okręgowego właściwego ze względu na ostatnie wspólne miejsce zamieszkania małżonków, jeśli choć jedno z nich jeszcze stale w danym okręgu przebywa. Jeżeli jednak każdy z małżonków mieszaka w innym miejscu, właściwym będzie sąd okręgowy miejsca zamieszkania strony pozwanej, czyli osoby przeciwko której wytaczamy powództwo. Gdyby jednak miejsca tego nie dało się ustalić, właściwy pozostaje sąd okręgowy miejsca zamieszkania małżonka który składa pozew o rozwód, czyli powoda. Opłata od pozwu wynosi 600 zł.

Wina rozkładu pożycia

W wyroku rozwodowym sąd orzeka również czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodny wniosek stron sąd może zaniechać orzekania o winie, w tym wypadku następują skutki tak jakby żaden z małżonków nie ponosił winy. Przypisanie małżonkowi winy w spowodowaniu rozkładu pożycia małżeńskiego wymaga ustalenia, że małżonek ten naruszył obowiązki małżeńskie, które miały wpływ na spowodowanie bądź utrwalenie rozkładu pożycia, np. zdrada małżeńska. Stwierdzenie w wyroku rozwodowym winy jednego małżonka może spowodować dla niego ujemne skutki prawne, tj. powstanie obowiązku alimentacyjnego względem drugiego małżonka. W myśl art. 60 krio, rozwiedziony małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego i który znajduje się w niedostatku może żądać od drugiego małżonka dostarczenia środków utrzymania w zakresie usprawiedliwionym potrzebami uprawnionego oraz możliwościami zarobkowymi i majątkowymi zobowiązanego. Ponadto jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Warto zatem zastanowić się przed wytoczeniem powództwa czy wnosić o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie czy z wyłącznej winy jednego małżonka.